Weest niet verrast als er nog meer rotzooi bij de Rabobank naar buiten komt. De bedrijfscultuur is verziekt en interne controle ontbreekt, schrijft Errol Keyner.
Topman Piet Moerland deed het juiste en stapte op vanwege de Libor-affaire. De interne controles binnen de Rabobank lieten het totaal afweten, waardoor handelaren jarenlang op illegale wijze rentetarieven konden manipuleren. De bank is alvast beboet voor een miljard dollar.
Toegegeven, overal gaan wel eens zaken mis. Een professionele onderneming heeft echter een stevige interne structuur, waardoor veel mogelijke problemen worden vermeden of in de kiem gesmoord. En als het dan eens mis gaat, wordt snel actie ondernomen. Ook wat dit laatste aangaat, liet Rabobank het afweten. De laksheid waarmee eerdere waarschuwingen (niet) werden opgepakt was stuitend.
Rabobank hofleverancier ondoorzichtige producten
Dat al deze zaken juist bij de bank plaatsvonden die zich als beter dan de rest presenteerde, maakt het allemaal nog pijnlijker.
De Rabobank een nettere of klantgerichtere bank dan ING of ABN Amro? Mijn collega’s van de VEB Beleggersservice weten beter. Rabobank was hofleverancier van VEB leden als slachtoffer van zorgplichtissues, nadat hun nette bank ze had volgestouwd met ondoorzichtige gestructureerde producten als Asset Backed Obligaties.
Gifbeker nog lang niet leeg
Bestuursvoorzitter eruit en een miljard dollar boete betaald. Binnenkort kan de Rabobank dus weer de blik op de toekomst richten en vertrouwen herwinnen? Reken er maar niet op. Niet alleen loopt Rabobank het risico op massaclaims van professionele gedupeerden van de gemanipuleerde Liborrente, maar belabberde interne controlemechanismen en een apathische bedrijfscultuur zijn een vruchtbare voedingsbodem voor allerlei andere misstanden.
Welke? Ik heb als buitenstaander geen idee; het probleem is dat een bank met een zwakke interne controle dit zelf ook niet weet. Wees dus niet verrast als in de komende tijd meer vuil naar boven komt.
Zieke bedrijfscultuur
De bedrijfscultuur moet op de schop, te beginnen bij de top. Natuurlijk resteert Sipko Schat als verantwoordelijke bestuurder voor het Libordebacle geen andere keuze dan het voorbeeld van zijn baas te volgen. Iedereen beseft dit, behalve de Rabobank-bestuurders en -commissarissen.
Moerland verdient respect voor zijn - onvermijdelijke – opstappen. Dit geldt geenszins voor zijn prestaties als bestuurder. Toch werd hij bij zijn vertrek met een staande ovatie uitgewuifd door de 136 directeuren van de lokale Rabokantoren. Hun dankbaarheid voor zijn bijdrage was blijkbaar groot.
De bedrijfscultuur verdient inderdaad aanscherping.
Errol Keyner is adjunct-directeur bij de Vereniging van Effectenbezitters (VEB), maar schrijft dit artikel op persoonlijke titel.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl